Pages Menu
 

Categories Menu
Biuro w centrum Warszawy. Wirtualny adres biura
Zapewne adres firmy usytuowany w centrum Warszawy dla wielu ludzi jest oznaką prestiżu. W dzisiejszych czasach jest to prostsze niże może Ci się wydawać. Wystarczy skorzystać
Warto inwestować w silną markę pracodawcy
Posiadanie silnej marki pracodawcy wiąże się z szeregiem korzyści. Poznaj jakie są korzyści płynące z silnej marki pracodawcy.
Pracuję w fajnej firmie
Dla pracowników świadomość,
Firmowe zabawy - eventy oraz imprezy firmowe, fotobudka w Warszawie
Dobra impreza firmowa to szansa na sukces w przedsiębiorstwie. To szansa na poprawę stosunków między pracownikami, szansa na lepsze relację na linii
Twórz więzi i zmotywuj zespół w unikalnym otoczeniu
W dzisiejszym świecie, w którym tempo pracy jest coraz bardziej intensywne, a konkurencja stale rośnie, zespół pracowniczy jest kluczowym czynnikiem sukcesu każdej organizacji.
Checklista najlepszych prezentacji
Podejście do stworzenia prezentacji to za każdym razem ogromne wyzwanie. Jednocześnie merytoryczne i praktyczne przygotowanie i zebranie materiałów, a następnie uporządkowanie ich spowoduje,
Dystrybutory filtrujące wodę dla firm. Co warto wiedzieć o tym rozwiązaniu?
Obecnie zdrowie i ekologia stają się priorytetem wśród wielu ludzi. Firmy szukają coraz bardziej innowacyjnych rozwiązań, które nie tylko są
Integracja pracowników - najlepsza agencja eventowa: ranking
Każdy marzy o pracy w fajnym zespole, gdzie atmosfera jest tak miła że do pracy przychodzimy z przyjemnością, z chęcią spotykamy się z naszymi współpracownikami

Posted by on paź 7, 2017 in Ekonomia |

Marginalizm

Marginalizm, ogólna nazwa różnych szkół ekonomii burżuazyjnej ukształtowanych w ostatnim ćwierćwieczu XIX stulecia w Anglii, Austrii, Szwajcarii i USA; nazwa pochodzi stąd, że podstawową metodą tych szkół było oparcie rozumowania na pojęciu przyrostów krańcowych. M. oznacza zatem określoną metodę ekonomii politycznej, nie zaś treść różnych kierunków, które metodą tą posługują się. Charakterystyczne dla m. jest zastąpienie wielkości globalnych i przeciętnych przez wielkości krańcowe. Początkowo metodę tę stosowano do mierzenia przyrostów wartości (użyteczność krańcowa), następnie zaś rozszerzono ją i na takie kategorie, jak koszty, zyski, a wreszcie na skłonność do konsumpcji, skłonność do oszczędzania itp. Stosowanie metody marginalnej opiera się na założeniu ciągłości funkcji mających charakteryzować zjawiska gospodarcze, co w praktyce występuje rzadko. Marginaliści posługują się najczęściej wykresami geometrycznymi; rachunek przyrostów stosują zarówno przedstawiciele kierunków mikroekonomicznych, jak i makroekonomicznych (np. keynesizm i teorie wzrostu); ostatnio czynione są próby stosowania go w ustroju socjalistycznym (np. do teorii kosztów). Najpełniej zasady rachunku marginalnego opracowane zostały przez przedstawicieli szkoły lozańskiej oraz przez szkołę neoklasyczną. W literaturze spotyka się niekiedy pojęcie neomarginalizmu, odnoszące się do kierunków rozwijających się w ekonomii burżuazyjnej w początkach XX w., zwłaszcza do szkoły szwedzkiej, a później do keynesizmu. Zob. też: krańcowe wielkości, lozańska szkoła burżuazyjnej ekonomii politycznej, neoklasyczna szkoła burżuazyjnej ekonomii politycznej, szwedzka szkoła burżuazyjnej ekonomii politycznej.