Pages Menu
 

Categories Menu
Biuro w centrum Warszawy. Wirtualny adres biura
Zapewne adres firmy usytuowany w centrum Warszawy dla wielu ludzi jest oznaką prestiżu. W dzisiejszych czasach jest to prostsze niże może Ci się wydawać. Wystarczy skorzystać
Weryfikuj informacje - to bardzo ważne
Artykuły prasowe – źródło wiedzy
Artykuły prasowe to niewątpliwie źródło wiedzy i najważniejszych informacji. Przedstawiają aktualne wydarzenia z kraju i świata. Z pewnością warto
Firmowe finanse - aktywa w firmie. Księgowość dla firm Mokotów
Działalność przedsiębiorstwa ma zazwyczaj jeden cel, ma przynosić zyski właścicielowi lub udziałowcom. Bez względu na to gdzie firma w cywilizowanym kraju
Wirtualne biura w Warszawie, czyli sposób na lepszy biznes
Prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej w Polsce niesie ze sobą pewne niedogodności. Jedną z nich jest rejestracja firmy pod adresem domowym. Inną
Sposoby finansowania. Szkolenia leasingowe - Leasing operacyjny
Finansowanie w firmie jest bardzo ważnym elementem działalności każdej jednej firmy. Bez odpowiedniego finansowania trudno będzie przetrwać przedsiębiorcy
Checklista najlepszych prezentacji
Podejście do stworzenia prezentacji to za każdym razem ogromne wyzwanie. Jednocześnie merytoryczne i praktyczne przygotowanie i zebranie materiałów, a następnie uporządkowanie ich spowoduje,
Integracja pracowników - najlepsza agencja eventowa: ranking
Każdy marzy o pracy w fajnym zespole, gdzie atmosfera jest tak miła że do pracy przychodzimy z przyjemnością, z chęcią spotykamy się z naszymi współpracownikami

Posted by on wrz 23, 2017 in Ekonomia |

Chłop

Chłop: 1. z punktu widzenia zawodowego — rolnik prowadzący wraz z rodziną indywidualne gospodarstwo chłopskie, nastawione na produkcję dla siebie oraz przeznaczające nadwyżki na sprzedaż; 2. z punktu widzenia ogólnospołecznego — członek klasy (warstwy) chłopskiej (w różnych formacjach społeczno-ekonomicznych niejednorodnej pod względem ekonomicznym; w okresie feudalizmu — wyrobnicy, zagrodnicy, chałupnicy, kmiecie; w kapitalizmie — biedota, średniacy, kułacy) charakteryzującej się wspólną kulturą, obyczajami i podobnymi kryteriami wartościowania, identycznym trybem życia podporządkowanym rytmowi gospodarstwa rolnego (w którym każdy ch. pracuje osobiście), podobnym charakterem pracy, zbliżonym poziomem życia i poziomem wykształcenia, wreszcie wspólnotą losów historycznych, która ukształtowała więź i świadomość klasy (warstwy) chłopskiej. Obecnie zachodzą istotne przemiany w środowisku chłopskim, dotyczące zarówno płaszczyzny zawodowej, jak i ogólnospołecznej. O złożoności problematyki chłopskiej, określanej niekiedy problemem przekształcania się ch. w zawodową grupę rolników stanowią: z jednej strony rozwój specjalizacji produkcji i podziału pracy oraz wzrost towarowości gospodarstw, z drugiej zaś wyrównywanie się sytuacji ekonomicznej ch. przy wzroście zróżnicowania pod względem wykształcenia i kultury, stylu życia i stopnia powiązań z innymi działami gospodarki narodowej, jak i zmienność roli całej klasy chłopskiej w społeczeństwie. Ch. jako grupa społeczna drobnych wytwórców rolnych, prowadzących samodzielne gospodarstwa oparte na pracy własnej i rodziny, uprawiających ziemię własnymi narzędziami, pojawili się w wyniku rozkładu wspólnoty pierwotnej. W różnych okresach historycznych i formacjach społeczno-ekonomicznych odgrywali różną rolę, stając się w feudalizmie jedną z podstawowych klas społeczeństwa. Począwszy od XVI w. losy chłopstwa jako klasy społecznej inaczej kształtowały się w Europie zachodniej i wschodniej. W zachodniej ustrój feudalny stopniowo obumierał, a szybki rozwój stosunków kapitalistycznych powodował wywłaszczanie ch. z ziemi, doprowadzając w Anglii, już w pierwszej połowie XIX w., do niemal całkowitej likwidacji klasy chłopskiej. W krajach położonych w Europie środkowej i wschodniej, które od XVI w. były głównym dostawcą zboża dla reszty Europy, zainteresowana w rozwoju folwarków szlachta narzuciła chłopom pańszczyznę, której wymiar w XVI i XVII w. stale rósł. Również wkroczenie kapitalizmu na wieś (tzw. pruska droga kapitalizmu w rolnictwie; dwie drogi rozwoju kapitalizmu w rolnictwie) nie prowadziło do likwidacji klasy chłopskiej, lecz przekształciło ją z klasy podstawowej w zróżnicowaną pod względem społecznym warstwę chłopską, powołując równocześnie do życia proletariat wiejski. Termin ,,ch.” nie zawsze występował. Przez długi okres, samodzielnego rolnika nazywano kmieciem lub włościaninem, stosując pojęcie „ch.” w znaczeniu pejoratywnym na określenie człowieka nieokrzesanego, wykonującego prymitywną pracę fizyczną. Dopiero ruch ludowy nadał temu pojęciu obecne znaczenie. Zadanie unowocześnienia i uprzemysłowienia gospodarki chłopskiej zostało podjęte w socjalistycznych krajach Europy. a jego realizacja przebiegała w różnych formach, przede wszystkim organizowania się ch. w spółdzielnie produkcyjne (chłopi-spółdzielcy). W Polsce istotną rolę odgrywa obecnie rozwój sektora państwowego oraz unowocześnianie zintegrowanych z państwem gospodarstw rodzinnych (chłopi-rolnicy). Szczególną rolę w dokonujących się przemianach odgrywa w tych krajach socjalistyczna industrializacja i regulująca rola państwa na rynku ekonomicznym. Są one czynnikami stwarzającymi możliwość stopniowego odpływu nadmiaru siły roboczej występującej w rolnictwie do innych działów gospodarki narodowej. Szczególnym przypadkiem częściowego odchodzenia z rolnictwa do innych działów produkcji jest ukształtowanie się grupy tzw. chłopów-robotników, którzy oprócz pracy na roli zatrudniani są poza gospodarstwem rolnym. Coraz liczniejszą grupę w rolnictwie krajów socjalistycznych stanowią pracownicy państwowych gospodarstw rolnych oraz pracownicy różnych rolniczych instytucji wiejskich.