Pages Menu
 

Categories Menu
Integracja pracowników - najlepsza agencja eventowa: ranking
Każdy marzy o pracy w fajnym zespole, gdzie atmosfera jest tak miła że do pracy przychodzimy z przyjemnością, z chęcią spotykamy się z naszymi współpracownikami
Najprostsze rozwiązania
Jak oszczędzić sobie czas i skrócić poszukiwania w internecie? Być może masz swój ulubiony serwis do szukania ogłoszeń i umiesz posługiwać się jego narzędziami. Wiesz już, gdzie należy wybrać kategorię,
Tłumacz w małej miejscowości
Coraz częściej częściej potrzebujemy usług tłumacza przysięgłego. Powody są różne. Mogą to być wyjazdy za granicę, handel (również ten internetowy) czy też tłumaczenia dokumentów związanych
Upadłość - bankructwo firmy jednoosobowej i osoby fizycznej
Czasami nasze życie układa się bardzo różnie, zaciągamy zobowiązania, których nie jesteśmy w stanie spłacić co w konsekwencji prowadzi do nagromadzenia się wielkiego
Pomyśl o swoim własnym kantorze
Twój własny kantor w Bydgoszczy? Jeśli o tym myślisz, to warto, abyś przeczytał ten tekst. Nie twierdzimy, że jest to zły pomysł ale trzeba mieć świadomość jakie mogą nas napotkać trudności
Dobra zabawa firmowa w Zakopanem - imprezy integracyjne dla firm
Każdy szef doskonale wie że o sukcesie w jego firmie decyduje to czy pracownicy ze sobą współpracują, czy siebie lubią czy wręcz przeciwnie przychodzą co
Wybór miejsca na firmowe imprezy. Impreza integracyjna dla firm w Warszawie
Warszawa to nie tylko stolica Polski ale i miejsce gdzie bardzo wiele koncernów ma swoje główne siedziby a co za tym idzie jest spore zapotrzebowanie

Posted by on paź 7, 2017 in Ekonomia |

Marginalizm

Marginalizm, ogólna nazwa różnych szkół ekonomii burżuazyjnej ukształtowanych w ostatnim ćwierćwieczu XIX stulecia w Anglii, Austrii, Szwajcarii i USA; nazwa pochodzi stąd, że podstawową metodą tych szkół było oparcie rozumowania na pojęciu przyrostów krańcowych. M. oznacza zatem określoną metodę ekonomii politycznej, nie zaś treść różnych kierunków, które metodą tą posługują się. Charakterystyczne dla m. jest zastąpienie wielkości globalnych i przeciętnych przez wielkości krańcowe. Początkowo metodę tę stosowano do mierzenia przyrostów wartości (użyteczność krańcowa), następnie zaś rozszerzono ją i na takie kategorie, jak koszty, zyski, a wreszcie na skłonność do konsumpcji, skłonność do oszczędzania itp. Stosowanie metody marginalnej opiera się na założeniu ciągłości funkcji mających charakteryzować zjawiska gospodarcze, co w praktyce występuje rzadko. Marginaliści posługują się najczęściej wykresami geometrycznymi; rachunek przyrostów stosują zarówno przedstawiciele kierunków mikroekonomicznych, jak i makroekonomicznych (np. keynesizm i teorie wzrostu); ostatnio czynione są próby stosowania go w ustroju socjalistycznym (np. do teorii kosztów). Najpełniej zasady rachunku marginalnego opracowane zostały przez przedstawicieli szkoły lozańskiej oraz przez szkołę neoklasyczną. W literaturze spotyka się niekiedy pojęcie neomarginalizmu, odnoszące się do kierunków rozwijających się w ekonomii burżuazyjnej w początkach XX w., zwłaszcza do szkoły szwedzkiej, a później do keynesizmu. Zob. też: krańcowe wielkości, lozańska szkoła burżuazyjnej ekonomii politycznej, neoklasyczna szkoła burżuazyjnej ekonomii politycznej, szwedzka szkoła burżuazyjnej ekonomii politycznej.