Pages Menu
 

Categories Menu
Dobra zabawa firmowa w Zakopanem - imprezy integracyjne dla firm
Każdy szef doskonale wie że o sukcesie w jego firmie decyduje to czy pracownicy ze sobą współpracują, czy siebie lubią czy wręcz przeciwnie przychodzą co
Masz firmę? Sprawdź swój kod PKD
Dwa słowa o...
Prowadzenie firmy, nawet jednoosobowej czy bardzo skromnej zawsze jest trudne. Dlatego nim je otwieramy najpierw długo namyślamy się, czy aby na pewno tego chcemy, czy
Wirtualne biuro a prestiż firmy
We współczesnych czasach, aby założyć sprawnie prosperującą firmę, wcale nie trzeba posiadać lokalu w którym będzie znajdować się jej biuro. Można bowiem skorzystać z wirtualnego biura
Weryfikuj informacje - to bardzo ważne
Artykuły prasowe – źródło wiedzy
Artykuły prasowe to niewątpliwie źródło wiedzy i najważniejszych informacji. Przedstawiają aktualne wydarzenia z kraju i świata. Z pewnością warto
Tanie dokształcanie
Nie każdy lubi się uczyć, a jeśli na dodatek uczymy się czegoś trudnego i skomplikowanego, tym trudniej nam to przychodzi. Są niektóre przedmioty, które są szczególnie trudne w nauce. Są to zwykle
Upadłość - bankructwo firmy jednoosobowej i osoby fizycznej
Czasami nasze życie układa się bardzo różnie, zaciągamy zobowiązania, których nie jesteśmy w stanie spłacić co w konsekwencji prowadzi do nagromadzenia się wielkiego
Warto inwestować w silną markę pracodawcy
Posiadanie silnej marki pracodawcy wiąże się z szeregiem korzyści. Poznaj jakie są korzyści płynące z silnej marki pracodawcy.
Pracuję w fajnej firmie
Dla pracowników świadomość,

Posted by on paź 7, 2017 in Ekonomia |

Klasowa walka

Klasowa walka, występuje w klasowych formacjach społeczno-ekonomicznych Jako wyraz antagonistycznych sprzeczności interesów klasowych. Od upadku wspólnoty pierwotnej i rozszczepienia społeczeństwa na przeciwstawne klasy, w.k. stała się siłą napędową historii. Z wyjątkiem okresu wspólnoty pierwotnej historia dotychczasowego społeczeństwa — pisali Marks i Engels w Manifeście Komunistycznym — jest historią w.k. Pierwszą antagonistyczną formacją klasową było — niewolnictwo, w którym toczyła się walka między właścicielami niewolników a pozbawionymi praw niewolnikami, między bogaczami a biedotą. W feudalizmie główny front w.k. przebiega między chłopstwem pańszczyźnianym a feudalami (żakieria, Wojna Chłopska 1525, powstania chłopskie w Rosji, na Ukrainie i w Polsce). Rozwój kapitalistycznej formy produkcji w łonie feudalizmu rodzi walkę burżuazji przeciwko feudalizmowi, która znajduje uwieńczenie w rewolucjach burżuazyjnych (reformacja, angielska rewolucja burżuazyjna w XVII w., Wielka Rewolucja Francuska 1789, Wiosna Ludów 1848). Zasadniczą cechę kapitalizmu stanowi w.k. między proletariatem a burżuazją. w ostrych starciach i bitwach klasowych (czartyzm w Anglii, powstanie liońskie 1831—34, powstanie tkaczy śląskich 1848, rewolucja lipcowa 1848, Komuna Paryska 1871) proletariat w skali europejskiej kształtuje się z „klasy w sobie” w „klasę dla siebie” (klasy społeczne). Proletariat toczy w.k. w trzech płaszczyznach: ekonomicznej, politycznej i ideologicznej. Walka ekonomiczna — to walka proletariatu o lepsze warunki sprzedaży swojej siły roboczej, o większy udział w wytworzonym przez siebie dochodzie społecznym. Całkowicie jednak urzeczywistnić swoje cele ekonomiczne, tj. zlikwidować wyzysk, proletariat może tylko przez zdobycie władzy politycznej. W walce politycznej znajdują swój skoncentrowany wyraz podstawowe interesy ekonomiczne proletariatu i najszerszych mas pracujących wyzyskiwanych przez burżuazję. Obalenie ustroju kapitalistycznego dokonuje się przez rewolucję socjalistyczną i ustanowienie dyktatury proletariatu. W dziedzinie ideologicznej walka toczy się między ideami postępu, których najbardziej konsekwentnym ucieleśnieniem jest marksizm-leninizm, a wstecznictwem. Reprezentantem postępowych idei społecznych jest zawsze klasa rewolucyjna. Bez rewolucyjnej teorii nie może być rewolucyjnej praktyki. Organizacyjną i polityczną emanacją w.k. proletariatu jest partia marksistowska: najbardziej świadomy, zorganizowany oddział proletariatu, przewodzący masom pracującym w walce o obalenie kapitalizmu i zbudowanie społeczeństwa komunistycznego. We współczesnym świecie kapitalistycznym przeciwieństwa klasowe nie słabną. Zjawiska ekonomiczno-polityczne nie są statycznymi, zastygłymi faktami, lecz dynamicznym, wieloaspektowym procesem. W rozwiniętych gospodarczo krajach niezaprzeczalnie robotnicy obecnie osiągnęli stosunkowo wysoki standard życiowy. Lecz na tym nie wyczerpuje się lista potrzeb jednostki ludzkiej. Nie można bowiem nie dostrzegać, że to względne korzystanie z owoców cywilizacji technicznej zostało okupione powtórną dehumanizacją i wyalienowaniem pracy. Współczesna technika wprzęgnięta w mechanizm maksymalizacji zysku przeobraża robotnika w robota, w liczbę, w symbol kalkulacji. Technologiczna racjonalność przekształca się w irracjonalność, dławi podstawowe duchowe potrzeby robotnika, potrzebę zaangażowania, znaczenia. Postępujący proces alienacji i depersonalizacji pracy obejmuje nie tylko proletariat przemysłowy, ale też wciąż rosnącą armię najemnych pracowników sektora usług, administracji, bankowości, handlu. Ten pogłębiający się rozdźwięk między systemem organizacji pracy a osobowością ludzką, między punktem widzenia kapitalistycznej oligarchii, traktującej masy ludzkie Jako przedmiot swoich ekonomicznych i politycznych manipulacji (militaryzm, wojny) a potrzebami rozwoju jednostki ludzkiej, jej bezpieczeństwa, samourzeczywistnienia musi prowadzić do negowania istniejącego stanu rzeczy, do walki o zmianę struktury społecznej, o stworzenie instytucjonalnych gwarancji (system realnej demokracji), swobodnego, pełnego rozwoju osobowości ludzkiej. Oprócz tej endogenicznej płaszczyzny przeciwieństw i w.k. istnieje i nabiera coraz większego znaczenia druga, niejako egzogeniczna płaszczyzna sprzeczności. Wynikają one z międzynarodowego i hierarchicznego charakteru kapitalizmu. Kapitalizm był zawsze międzynarodowym systemem. Zawsze był także hierarchicznym systemem z wieloma w skali światowej stopniami nadrzędności i podporządkowania. Na szczycie hierarchii stała Jedna lub kilka metropolii („imperium” holenderskie, angielskie, francuskie, amerykańskie) na dole kolonie, pośrodku mniej lub bardziej ekonomicznie i politycznie zależne narody i państwa. Współczesne masowe procesy dekolonizacji wraz z zaostrzającą się walką o reformy społeczne, rodząc opór światowego imperializmu, stanowią obecnie główną płaszczyznę nabrzmiewania sprzeczności i pogłębiania w.k. Sprzeczności egzogeniczne będą nieuniknienie prowadzić do polaryzacji stanowisk i zaostrzania w.k. wewnątrz metropolii. Między bowiem polityką zewnętrzną a wewnętrzną istnieje ścisła funkcjonalna zależność. Wzrost reakcji jednej prowadzi do uwstecznienia drugiej. Agresja zewnętrzna rodzi terror wewnętrzny, ograniczenie swobód i wolności obywatelskiej, wzrost presji ekonomicznej (podatki, inflacja). Obiektywna logika kontrrewolucyjnych wojen będzie nieuniknienie prowadziła do intensyfikacji rewolucyjnego oporu mas pracujących. Odsłania ona bowiem absurd: rozwierającą się przepaść między racjonalnością współczesnych środków, mogących już obecnie zapewnić całej ludzkości warunki dłuższego, bezpieczniejszego i dostatniejszego życia, a nieracjonalnością celów monopolistycznego kapitalizmu, grożących ludzkości nuklearną zagładą.