Kadrowa polityka

Kadrowa polityka, zbiór zasad i wskazówek dotyczących gospodarowania potencjałem ludzkim w skali gospodarki narodowej, jej gałęzi, regionów, branż oraz przedsiębiorstw i instytucji. P.k. określa gospodarkę kadrową i podstawy jej funkcjonowania. Niektóre założenia i zasady p.k. wynikają z konstytucji, inne z bardziej szczegółowych aktów prawnych, jak ustawy, uchwały Rady Ministrów, wytyczne partii, rozporządzenia, zarządzenia, pisma okólne i regulaminy, a jeszcze inne z norm zwyczajowych panujących w poszczególnych jednostkach gospodarczych oraz z zasad współżycia w państwie socjalistycznym. Do podstawowych zasad p.k. zaliczyć można: powszechne prawo do pracy, powszechne prawo do nauki, dobór pracowników o odpowiednich kwalifikacjach do pełnienia określonych funkcji, wynagradzanie pracowników za ilość i jakość wykonanej pracy, dostosowanie warunków pracy do potrzeb psychologiczno-fizjologicznych pracowników, powszechne prawo do odpoczynku, powszechne ubezpieczenie pracowników na wypadek choroby, inwalidztwa, starości, współudział załóg pracowniczych w zarządzaniu jednostkami organizacyjnymi. Ogólne zasady p.k. precyzowane są w politykach szczegółowych, takich jak polityka zatrudnienia, doboru pracowników, płac, socjalno-bytowa, szkoleniowa, kulturalna i oświatowa, ochrony pracy, zabezpieczenia społecznego, zarządzania jednostkami gospodarczymi. Wszystkie polityki szczegółowe powinny gwarantować racjonalną gospodarkę kadrową jednostek, których dotyczą. Racjonalna gospodarka kadrowa jest działalnością zmierzającą do zapewnienia poszczególnym ogniwom gospodarki narodowej możliwości doboru odpowiednich pracowników, stworzenia im w tych ogniwach warunków do bezpiecznej i efektywnej pracy, obiektywnej oceny wyników pracy, właściwego za nią wynagrodzenia oraz zapewnienia pracownikom możliwości rozwoju osobistego i pełnego zadowolenia z pracy przez właściwe kojarzenie interesów osobistych z interesami społecznymi, przez danie możliwości wykazania samodzielności i inicjatywy, przez współudział w zarządzaniu sprawami danej jednostki. Za kształtowanie i realizację p.k. odpowiedzialne jest kierownictwo jednostek organizacyjnych, a komórki ds. osobowych spełniają rolę komórek sztabowych — doradczo-usługowych.