Pages Menu
 

Categories Menu
Twórz więzi i zmotywuj zespół w unikalnym otoczeniu
W dzisiejszym świecie, w którym tempo pracy jest coraz bardziej intensywne, a konkurencja stale rośnie, zespół pracowniczy jest kluczowym czynnikiem sukcesu każdej organizacji.
Podatki: porady PIT, poprawne rozliczenie. Rozliczanie zeznań rocznych Piekary Śląskie
Co roku na koniec kwietnia wiele osób zaczyna biegać jak z pieprzem kiedy to się zorientuje że nie ma rozliczonego podatku za poprzedni
Franczyza - dla kogo?
GPoland https://gpoland.com.pl/ proponuje współpracę franczyzową. Franczyza jest dobrym sposobem na biznes dla wszystkich tych, którzy postanowili otworzyć swoją pierwszą firmę i nie mają w tej dziedzinie
Wirtualne biura w Warszawie, czyli sposób na lepszy biznes
Prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej w Polsce niesie ze sobą pewne niedogodności. Jedną z nich jest rejestracja firmy pod adresem domowym. Inną
Warto inwestować w silną markę pracodawcy
Posiadanie silnej marki pracodawcy wiąże się z szeregiem korzyści. Poznaj jakie są korzyści płynące z silnej marki pracodawcy.
Pracuję w fajnej firmie
Dla pracowników świadomość,
Rozmowa kwalifikacyjna - kilka porad
Jak zwiększyć swoje szanse na rozmowie kwalifikacyjnej? To pytanie nieustannie krąży nam po głowie, gdy zostajemy zaproszeni przez rekrutera na rozmowę. Co zrobić, jak się ubrać, jak
Sposoby finansowania. Szkolenia leasingowe - Leasing operacyjny
Finansowanie w firmie jest bardzo ważnym elementem działalności każdej jednej firmy. Bez odpowiedniego finansowania trudno będzie przetrwać przedsiębiorcy

Posted by on paź 8, 2017 in Ekonomia |

Wieloletnie plany gospodarcze Polski

Wieloletnie plany gospodarcze Polski, dotychczas w Polsce Ludowej zrealizowano pięć kolejnych wieloletnich planów gospodarczych, przypadających na lata 1947—70: plan trzyletni, plan sześcioletni oraz trzy plany pięcioletnie. Obecnie realizowany jest czwarty plan pięcioletni. System wieloletnich planów gospodarczych stał się w Polsce — podobnie jak we wszystkich krajach socjalistycznych — podstawą planowego kierowania gospodarką narodową. Na ich podstawie opracowywane są coroczne plany gospodarcze. 1. Plan trzyletni został uchwalony przez Sejm 2 VII 1947 jako Plan Odbudowy Gospodarczej na lata 1947—49; jego zadaniem było podniesienie powyżej poziomu przedwojennego stopy życiowej ludności pracującej. Zadanie to miało być osiągnięte przez odbudowę kraju ze zniszczeń wojennych, utrwalenie ustroju i przebudowę struktury społeczno-gospodarczej, a przede wszystkim odbudowę i szybki rozwój przemysłu, jak również scalenie ziem zachodnich z resztą kraju. Zadania planowe — zarówno w przemyśle, Jak i w rolnictwie — wykonane zostały przed terminem w listopadzie 1949; stopa życiowa ludności przekroczyła średnio poziom przedwojenny, dochód narodowy Polski na 1 mieszkańca osiągnął poziom o 75% wyższy niż przed wojną, produkcja przemysłowa wzrosła w przeliczeniu na 1 mieszkańca 2,5-krotnie, a produkcja rolna o 28%. 2. Plan sześcioletni — uchwalony przez Sejm 20 VII 1950 jako Sześcioletni Plan Rozwoju Gospodarczego i Budowy Podstaw Socjalizmu na lata 1950—55, zakładał uprzemysłowienie kraju jako podstawę wydźwignięcia Polski z opóźnienia w rozwoju ekonomicznym oraz jako bazę socjalistycznych przekształceń jej gospodarki; przewidywał 2,7-krotne zwiększenie nakładów inwestycyjnych w porównaniu z okresem planu trzyletniego, których przeważającą część przeznaczono na produkcję środków wytwarzania (76% nakładów na przemysł), w tym zwłaszcza na rozbudowę bazy hutniczej i rozwój przemysłu maszynowego. Produkcja ’ przemysłowa miała wzrosnąć o 158% w porównaniu z 1949, produkcja rolna — o 50%, a płace realne — o 40— 60%. Efektem wykonania planu był poważny rozwój całej gospodarki narodowej Polski, zwłaszcza przemysłu, którego produkcja wzrosła o 170%, tzn. przekroczyła założenia planu. Nie zostały natomiast wykonane zadania zaplanowane dla rolnictwa; produkcja rolna kształtowała się nierównomiernie w poszczególnych latach, a w okresie 1951—52 przejściowo spadła; łącznie w ciągu 6 lat wzrosła tylko o 19%. Niepełne wykonanie planu produkcji rolnej oraz inne trudności, zarysowujące się w toku realizacji planu, zadecydowały o niewykonaniu zadań w zakresie wzrostu stopy życiowej ludności. Niższy niż planowano wzrost stopy życiowej był częściowo wynikiem okoliczności zewnętrznych, a mianowicie zaostrzenia sytuacji międzynarodowej, wymagającej rozbudowy przemysłu obronnego w skali nie przewidzianej uprzednio w planie, co nastąpiło kosztem produkcji przeznaczonej na potrzeby ludności. Przyczyny niepełnego wykonania planu były również pewne błędy w jego założeniach i w realizacji, jak nierealna ocena możliwości inwestycyjnych gospodarki narodowej, niedocenienie potrzeb inwestycyjnych niektórych gałęzi gospodarki (co stało się powodem powstania szeregu dysproporcji), błędy w polityce rolnej itp. Realizacja planu przebiegała w trzech etapach: 1950 — rok wysokiego urodzaju w rolnictwie i poważnego wzrostu stopy życiowej; 1951—53 — okres napięcia w sytuacji międzynarodowej i intensywnej rozbudowy przemysłu obronnego, zahamowania rozwoju rolnictwa, spadku stopy życiowej ludności; 1954—55 zapoczątkowanie nowej polityki gospodarczej po IX Plenum KC PZPR w 1953, która przyniosła zmianę polityki rolnej, zwiększenie nakładów na rolnictwo, budownictwo mieszkaniowe i gałęzie przemysłu pracujące na zaopatrzenie ludności, a w rezultacie poprawę jej stopy życiowej.